Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

pok.131, tel. (22) 6572-876
 
Członkowie pracowni:

dr hab. Magdalena Rudkowska, profesor instytutu, kierownik pracowni (p.o.)         środa 10.00-12.00
prof. dr hab. Grażyna Borkowska, profesor                                                              środa 10.00-14.00
dr hab. Marek Pąkciński, profesor instytutu                                                              środa 10.00-12.00
dr hab. Bartłomiej Szleszyński, profesor instytutu                                                    środa 10.00-12.00
dr Iwona Wiśniewska                                                                                                środa 10.00-12.00
dr Agnieszka Bąbel                                                                                                   środa 10.00-12.00
dr Agata Grabowska-Kuniczuk                                                                                 środa 10.00-12.00
dr Aleksandra Błasińska                                                                                           środa 10.00-12.00

 Pracownia funkcjonuje przy IBL PAN od marca 1981 roku (pierwotnie jako Zespół). Jej kierownikiem w latach 1981-1998 był prof. dr hab. Janusz Maciejewski, nie tylko formalny szef, ale i pomysłodawca ważnych konferencji i książek zbiorowych (m.in. o przełomie antypozytywistycznym w kulturze polskiej przełomu wieków, o sferze prywatnej i publicznej w II połowie XIX wieku, o przemianach formuły polskości w II połowie XIX stulecia)

Pracownia zajmuje się wszechstronnym rozpoznaniem stanu polskiej kultury w latach 1864-1914. Data wstępna nie wymaga komentarza. Natomiast przesunięcie granic epoki aż po pierwszą wojnę jest konsekwencją skomplikowanego układu pokoleniowego: współobecności pozytywistów i modernistów w kulturze przełomu wieków i pierwszej dekady XX stulecia.

Konkretne zadania badawcze Pracowni na najbliższe lata dotyczą:

• pojęcia dziewiętnastowieczności rozumianej jako wspólnota ponadepokowa;
• związków między sytuacją polityczną epoki postyczniowej a stanem kultury i postawą ideową konkretnych pisarzy (Kraszewski wobec Rosji, "filozofia życia" Prusa);
• prac związanych z Archiwum Elizy Orzeszkowej (kalendarium życia i twórczości pisarki, edycja jej listów itp.);
• kwestii żydowskiej w wieku XIX;
• wielonurtowego obrazu epoki złożonego z rozmaitych (niekoniecznie scjentyczno-realistycznych) inspiracji filozoficznych, ideologicznych, artystycznych;
• tzw. przełomu antypozytywistycznego, nurtów modernistycznych, nietzscheańskich.