Celem projektu było upowszechnienie wiedzy o dziedzictwie kulturowym Warszawy, ze szczególnym uwzględnieniem udziału napływowej ludności miasta w budowaniu jego wielokulturowej tożsamości. Uwypuklona została ciągłość pomiędzy sytuacją nowych przybyszów do stolicy w II połowie XIX wieku a dniem dzisiejszym. Poprzez przedstawienie nieznanych bliżej dotąd losów rodziny Janusza Korczaka (Henryka Goldszmita) pokazano, jak inteligencja żydowska pochodząca z peryferii kraju budowała nową dynamikę i wielokulturowość miasta, jak sama definiowała własną odrębność oraz swoje zadania i powinności obywatelskie. Na tym tle uwidoczniona została analogia do współczesnej sytuacji w stolicy. Jak pokazuje historia – otwarta na wielokulturowość tożsamość Warszawy wiąże się od lat z ciągłym napływem ludności, która dążąc do awansu społecznego i polepszenia swojej sytuacji życiowej, generuje wciąż nowe impulsy dla rozwoju miasta. Popularyzacja tej wiedzy zrealizowana została w kilku obszarach:
- Zbudowana została kolekcja Korzenie Janusza Korczaka prezentująca drzewo genealogiczne i sylwetki członków rodziny Henryka Goldszmita. Zob. link.
- Zorganizowano wystawę planszową pt. Goldszmitowie w Warszawie, dokumentującą działalność Józefa i Jakuba Goldszmitów (ojca i stryja Korczaka) w Warszawie. Zaprezentowano ją najpierw na 8 Międzynarodowej Konferencji Korczakowskiej The Open Window – A sense of freedom w Muzeum Polin, a następnie w Ośrodku Dokumentacji i Badań Korczakianum (pracownia Muzeum Warszawy).
- Opublikowany został wybór pism Józefa i Jakuba Goldszmitów pt. O prawo do szacunku (Warszawa, IBL 2017).