Sytuacja zawodowa za granicą. Ponad jedna trzecia naszych respondentów pracuje zdalnie w instytucjach ukraińskich, natomiast ponad połowa jest obecnie związana z instytucją zagraniczną poprzez pobierane stypendium, zatrudnienie tymczasowe lub, bardzo rzadko, stałą posadę.
Związek z instytucją macierzystą. W czasie badania większość respondentów wykonywała pracę zdalną na rzecz instytucji macierzystej na takich samych warunkach jak przed inwazją (30,16%) lub przebywała na urlopie bezpłatnym (28,75%). Nieco ponad połowa badanych otrzymywała wynagrodzenie lub stypendium z instytucji macierzystej. Niezależnie od aktualnej sytuacji zawodowej w macierzystej instytucji, prawie 85% szukało ofert wsparcia poza Ukrainą.
Preferowane rodzaje wsparcia. Większość respondentów zaznaczyła, że preferuje te formy wsparcia, które wiążą się z silniejszymi związkami z instytucjami przyjmującymi, jak granty badawcze i staże. Ponad jedna trzecia optuje za stałym lub czasowym etatem, a tylko nieco ponad jedna czwarta za stypendiami. Większość preferuje wsparcie długoterminowe (tj. rok lub dłużej). Zapytani o znaczenie poszczególnych rodzajów wsparcia, respondenci najbardziej cenili sobie zakwaterowanie i wynagrodzenie, a następnie zasiłek rodzinny, możliwość pracy zdalnej i ubezpieczenie medyczne.
Główne przeszkody. Wśród najważniejszych przeszkód napotykanych przy ubieganiu się o wsparcie, respondenci wskazali niewystarczającą liczbę ofert w swoich dyscyplinach, a następnie brak doświadczenia w staraniu się o finansowanie zewnętrzne i bariery językowe.
Plany i pomysły. Gdyby wojna miała się zakończyć za kilka miesięcy, ponad jedna trzecia badanych wyraziła chęć powrotu na Ukrainę. Analiza otwartych pytań o plany na przyszłość pokazuje, że ukraińscy uczeni mają jasne i przemyślane opinie na temat powojennej odbudowy ukraińskiej nauki, postulując takie kroki jak natychmiastowe zmiany w systemie finansowania, ogólną reformę szkolnictwa wyższego i zarządzania nauką na poziomie państwowym oraz większą autonomię uczelni.
Dane demograficzne. Większość respondentów to kobiety w wieku 40-49 lat, mieszkające w Polsce lub Niemczech w dużych miastach. Ogółem respondenci mieszkali w 35 krajach Europy i Ameryki Północnej. Ponad dwóm trzecim respondentów towarzyszą członkowie rodziny, najczęściej dzieci (ponad 50%). Prawie dwie trzecie respondentów (62%) to starsi pracownicy naukowi. Większość respondentów reprezentuje nauki społeczne (29%) i humanistyczne (17%), a także nauki przyrodnicze (25%).
Badanie zostało przeprowadzone przez grupę badaczy i badaczek z #ScienceForUkraine, Instytutu Badań Literackich PAN (IBL PAN), Ośrodka Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego (CMR UW), Rady Młodych Naukowców przy Ministerstwie Edukacji i Nauki Ukrainy (YSC) i Szkoły Głównej Handlowej (SGH).
Link do raportu:
Maciej Maryl, Marta Jaroszewicz, Iryna Degtyarova, Yevheniia Polishchuk, Marta Pachocka. Magdalena Wnuk (2022), Beyond Resilience: Professional Challenges, Preferences, and Plans of Ukrainian Researchers Abroad, Warsaw, https://zenodo.org/record/7380509.