Wówczas nie doczekał się całościowego opracowania, a brak możliwości skonfrontowania oryginału z opiniami badaczy na jego temat doprowadził do upowszechnienia się nie zawsze prawdziwych stwierdzeń o jego autorstwie i okolicznościach powstania.
Dr Krauze-Karpińska dokonała szczegółowej analizy filologicznej, kodykologicznej i niejednokrotnie tekstologicznej całego zbioru i jego poszczególnych części na podstawie niezwykle wnikliwej autopsji. Wnioski płynące z tak szczegółowego opisu rękopisu i jego zawartości uzupełniła spostrzeżeniami poczynionymi w wyniku ponownej analizy innych zachowanych dokumentów, zarówno tych znanych poprzednikom, jak i nowo odnalezionych, prostując niesprawdzalne wcześniej sądy badaczy. Uporządkowanie znanych faktów, dopełnione nowymi odkryciami filologicznymi stanowi o jakości i wyjątkowej wartości rozprawy. Szczególną wartość ma zawarta w ostatnim rozdziale wnikliwa i udatna, pierwsza w historii badań nad Wirydarzem, analiza własnych prób poetyckich Jakuba Teodora Trembeckiego, które dotąd sporadycznie tylko pojawiały się w polu widzenia historyków literatury.
(z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Elżbiety Sarnowskiej-Temeriusz)