Zdumiewająca była ruchliwość umysłowa i fizyczna Zahorskiej: Warszawa, Berlin, Paryż, Budapeszt (gdzie miała siostrę i zdawała maturę), Moskwa, majątek męża na kresach, muzea i galerie sztuki w wielu krajach, Kraków, Londyn. W swoim pisarstwie dokumentowała obecność w tych miejscach. Była kosmopolitką w najbardziej pozytywnym rozumieniu tego słowa. Posiadała niepospolitą, atrakcyjną, wolną od banału osobowość. Należała do elity intelektualnej, która jest oswojona z kulturą europejską i traktuje ją ze swobodą, której nierzadko brak prowincjuszom, cierpiącym na kompleks niższości wobec Zachodu.
(Maja Cybulska)
Spektrum zainteresowań i zarazem możliwości pisarskich Zahorskiej obejmuje: literaturę (powieści i dramaty), socjologię, reportaż, krytykę sztuki, krytykę literacką, teorie doktryn politycznych, analizę ustrojów totalitarnych, filmoznawstwo, psychoanalizę i teorię języka, zwłaszcza – języka zideologizowanego. Lekceważy jednak podziały i specjalizacje. Wszystkie te pola łączy postawa odpowiedzialności intelektualisty za kształt XX wieku.
(Anna Nasiłowska)