Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Celem projektu była analiza i interpretacja tekstów literackich Tadeusza Kantora. Pozwoliło to spojrzeć na twórczość artysty pod całkowicie nowym kątem, niezwykle ważnym dla zrozumienia dwudziestowiecznego teatru, pokazującym bowiem, jak nowoczesna sztuka osadzona jest w literaturze. Głównym analizowanym tekstem były "Lekcje mediolańskie", ale projekt pozwolił rozpoznać bogactwo i złożoność pisarskiego dorobku Kantora w ogóle, to znaczy różnorodność form i gatunków, do których autor ten nawiązywał. W analizie "Lekcji mediolańskich" zwrócono uwagę między innymi na problem formy wykładu, manifestu literackiego, rolę retoryki i stylizacji retorycznej, zagadnienie plastyki i jej relacji do tekstu rozumianego jako obiekt materialny. Rozważono także zagadnienie literatury wizualnej oraz projektowanego odbiorcy dzieła.