ul. Nowy Świat 72, 00-330 Warszawa
tel.:(22) 826-99-45, 6572-895
e-mail: sekretariat@ibl.waw.pl
Dyrektor Instytutu Badań Literackich PAN
dr hab. Grzegorz Marzec, prof. IBL PAN
Zastępca Dyrektora ds. Ogólnych i Wydawniczych
dr Dorota...
ul. Nowy Świat 72, 00-330 Warszawa
tel.:(22) 826-99-45, 6572-895
e-mail: sekretariat@ibl.waw.pl
Dyrektor Instytutu Badań Literackich PAN
dr hab. Grzegorz Marzec, prof. IBL PAN
Zastępca Dyrektora ds. Ogólnych i Wydawniczych
dr Dorota...
Miejsce obrad: Instytut Badań Literackich PAN, ul. Nowy Świat 72, sala 144
Instytut Badań Literackich działa od roku 1948 roku. To tutaj powstały najważniejsze serie historycznoliterackie: Historia literatury polskiej pod redakcją Kazimierza Wyki, Vademecum Polonisty pod redakcją Janusza Sławińskiego, a w nim seria s...
W dniu 1.08.2018 r. Biblioteka Instytutu Badań Literackich PAN rozpoczęła realizację trzyletniego projektu pn. Otwarte Zasoby w Repozytorium Cyfrowym Instytutów Naukowych (OZwRCIN) w ramach trzeciego konkursu Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa, oś II E-administracj...
Celem kursu jest przygotowanie uczestniczki i uczestników do samodzielnej realizacji projektów filmowych i audiowizualnych w oparciu o różne materiały archiwalne. Kurs ma za zadanie rozbudzić świadomość audiowizualną, poszerzyć kontakt z h...
Pracownia Poetyki Teoretycznej i Semiotyki Kultury zaprasza na konferencję naukową "Metamorfozy: poetyka, natura, znak. Profesor Teresie Dobrzyńskiej w 55-lecie debiutu naukowego". Konferencja odbędzie się w Instytucie Badań Literackich PAN 11 grudnia 2023 roku w sali 144.
Program konferencji w pliku docx.
Z przyjemnością informujemy, że laureatami XI edycji Konkursu im. Aliny „Inki” Brodzkiej-Wald na najlepszą pracę doktorską z dziedziny humanistyki zostali:
Nagroda I (równorzędne):
Nagroda II (równorzędne):
Wyróżnienia:
W jury Nagrody zasiadali: prof. prof. Grażyna Borkowska (przewodnicząca), Maryla Amsterdamska-Hopfinger, Jan Kordys, Marek Zaleski, Tomasz Żukowski.
Uroczystość wręczenia nagród poprowadzona przez Michała Komara odbywała się dnia 27 listopada 2023 o godzinie 17:00 w Pałacu Staszica przy ul. Nowy Świat 72.
Partnerami Nagrody są Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce oraz Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza.
Serdecznie zapraszamy na konferencję Naborowski: poeta – tłumacz – epistolograf – uczestnik wielkiej historii, która odbędzie się 23 listopada w Pałacu Staszica (sala 144 im. Adama Mickiewicza). Wydarzenie organizuje Instytut Badań Literackich PAN oraz Instytut Filozofii i Socjologii PAN.
Program konferencji w pliku w formacie doc
Szanowni Państwo,
w ciągu ostatniej dekady Centrum Humanistyki Cyfrowej odegrało istotną rolę w rozwoju cyfrowych badań humanistycznych w Polsce. W ciągu 10 lat pracowaliśmy nad ponad 30 projektami i inicjatywami, w tym dziewięcioma w międzynarodowych konsorcjach (więcej na stronie). Dzięki innowacyjnemu podejściu udało nam się zbudować silny interdyscyplinarny zespół, który stawia nowe pytania badawcze, wdraża nowatorskie metody badań i uczestniczy w międzynarodowych projektach, współtworząc europejskie infrastruktury badawcze. Chcielibyśmy podziękować wszystkim pracownikom i pracowniczkom, badaczom i badaczkom, oraz partnerom instytucjonalnym, którzy przyczynili się do naszych osiągnięć w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Wasza praca i zaangażowanie były kluczowe dla naszego sukcesu.
Z ogromną przyjemnością zapraszamy Państwa do świętowania z nami dziesiątych urodzin Centrum Humanistyki Cyfrowej. Uroczyste obchody odbędą się w formie sympozjum w języku angielskim, które będzie okazją do prezentacji naszej najnowszej publikacji cyfrowej oraz dyskusji i refleksji nad przyszłością badań i infrastruktur humanistycznych w czasach transformacji cyfrowej.
Szczegóły dotyczące wydarzenia:
Data: 30 listopada
Godziny: 10:30 - 16:00
Miejsce: Sala nr 144 im. Adama Mickiewicza, Pałac Staszica w Warszawie
Szczegółowy program uroczystości jest dostępny na stronie: https://chc.ibl.waw.pl/pl/10-urodziny/
W programie m.in.:
Z serdecznymi pozdrowieniami,
Zespół Centrum Humanistyki Cyfrowej IBL PAN
Instytut Badań Literackich PAN ogłasza otwarty konkurs dla młodych badaczy – wykonawców merytorycznych w projekcie digitalizalizacyjno-bibliograficznym „Zintegrowana Baza Bibliograficzna eZBB IBL PAN – kontynuacja projektu”.
W projekcie pozostało jeszcze jedno miejsce. Zachęcamy do wzięcia udziału.
Instytut Badań Literackich PAN ogłasza otwarty konkurs na pracownika naukowego na stanowisko adiunkta w Zespole Badań nad Literaturą Zagłady.
Prezentujemy trzy listy kondolencyjne w związku ze śmiercią prof. Michała Głowińskiego:
>> List prof. dr. hab. Tomasza Mizerkiewicza, Dziekana Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej UAM.
>> List prof. UG dr. hab. Dariusza Szczukowskiego, Dyrektora Instytutu Filologii Polskiej UG.
>> List Dyrekcji i Pracowników Instytutu Językoznawstwa i Literaturoznawstwa UMCS w Lublinie.
Ostatnie pożegnanie Profesora Michała Głowińskiego odbędzie się 13 października 2023 r. na Cmentarzu Północnym w Warszawie. Uroczystości rozpoczną się w Domu Pogrzebowym (sala B) o godzinie 14.30. Po czym nastąpi odprowadzenie do grobu rodzinnego.
Z wielkim smutkiem żegnamy Profesora Michała Głowińskiego (1934 – 2023), wybitnego literaturoznawcę, prozaika, autora fundamentalnych prac z zakresu historii i teorii literatury, badacza dyskursów politycznych. Autora tomów prozy autobiograficznej i wspomnieniowej. Profesora nauk humanistycznych, od 1958 związanego z Instytutem Badań Literackich PAN. Przez lata kierował w nim Pracownią Poetyki Historycznej, był członkiem Rady Naukowej Instytutu (także jej przewodniczącym), Członkiem redakcji Pamiętnika Literackiego, odpowiedzialnym m.in. za dział przekładów, współpracownikiem Komitetu Głównego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. Był też członkiem Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności. Laureatem wielu nagród i wyróżnień za wybitną pracę naukową oraz twórczość prozatorską. Czterokrotnym Doktorem Honoris Causa. Wykładowcą i promotorem licznych prac doktorskich. Jego wkład w humanistykę polską jest nie do przecenienia.
Dyrekcja, Rada Naukowa i Pracownicy IBL PAN.
Michał Głowiński
Urodzony 4 listopada 1934 w Warszawie w rodzinie pochodzenia żydowskiego; syn Henryka Głowińskiego, urzędnika, i Felicji z Rozenowiczów. W czasie okupacji niemieckiej przebywał wraz z rodziną początkowo w getcie w Pruszkowie, a po jego likwidacji w getcie warszawskim. W styczniu 1943 po ucieczce z getta (dzięki pomocy Ireny Sendlerowej) ukrywał się wraz z matką w Radziwiłłowie pod Skierniewicami. Następnie został umieszczony w klasztorze sióstr felicjanek w Otwocku. Krótko przebywał też w domu zakonnym w Czersku pod Górą Kalwarią i w zakładzie wychowawczym Dom księdza Boduena w Warszawie, skąd został przeniesiony do sierocińca prowadzonego przez siostry Służebniczki Najświętszej Marii Panny w Turkowicach pod Hrubieszowem. W 1945 powrócił do Pruszkowa, gdzie ukończył Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza. Od 1951 studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (UW); w 1955 uzyskał magisterium. Debiutował w 1954 recenzją utworu dramatycznego Adolfa Rudnickiego pt. Manfred, opublikowaną w „Życiu Literackim” (nr 38). W 1955-58 jako stypendysta UW pracował naukowo w Katedrze Teorii Literatury pod kierunkiem prof. Kazimierza Budzyka. Równocześnie rozwijał działalność krytycznoliteracką, recenzując głównie tomy poezji m.in. nadal w „Życiu Literackim” i „Twórczości” (1955-62). W 1958 został asystentem w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN). W 1961 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy Poetyka Tuwima a polska tradycja literacka (promotor prof. K. Budzyk). Następnie od 1962 był adiunktem w Pracowni Dziejów Form Artystycznych w Literaturze Polskiej (od 1967 Pracownia Poetyki Historycznej). W 1963 został członkiem Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). W pracy naukowej zajął się teorią literatury (m.in. problemami współczesnej funkcji tradycji literackiej, narracją powieściową, językiem poetyckim, komunikacją literacką, stylami odbioru, a w późniejszych latach także problematyką komunistycznej propagandy) oraz historią literatury XX w. W 1967 habilitował się na podstawie rozprawy pt. Cykl studiów z historii i teorii polskiej powieści, a w 1969 otrzymał stanowisko docenta. W tymże roku został członkiem komitetu redakcyjnego „Pamiętnika Literackiego” (redaktor działu przekładów), w którym publikował artykuły od 1967 (z przerwami). W 1971-91 kierował Pracownią Poetyki Historycznej IBL. Od 1972 przewodniczył Komitetowi Redakcyjnemu serii wydawniczej Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN Rozprawy Literackie. Studia, artykuły i recenzje publikował m.in. w „Literaturze” (1972-76), „Nurcie” (1973-78) i „Tekstach” (od 1973). Od 1973 uczestniczył w pracach Komitetu Głównego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego przy IBL PAN (do 2016). W 1973-74 wykładał na uniwersytecie w Amsterdamie. Prowadził seminaria na Studium Doktoranckim IBL PAN (od 1974). W 1976 został profesorem nadzwyczajnym. W 1977-90 wchodził do rady redakcyjnej wydawnictwa IBL „Literary Studies in Poland”. W 1978 został członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN. W tymże roku był współzałożycielem, a następnie członkiem działającego nieoficjalnie do 1981 Towarzystwa Kursów Naukowych (TKN). Napisał referat wstępny Nowomowa – rekonesans, opublikowany anonimowo, w serii wydawniczej TKN pt. Język propagandy (Warszawa 1979); w 1978/1979 w ramach Kursów realizował m.in. tematy Nowomowa - język propagandy oraz Życie społeczne a scentralizowana struktura władzy. W sierpniu 1980 był sygnatariuszem listu intelektualistów (tzw. Apel 64) do władz Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w sprawie podjęcia rozmów ze strajkującymi stoczniowcami. Od września 1980 należał do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w IBL PAN (do 1990). Był od 1980 członkiem niezależnego Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk (w 2010 zakończyło działalność). W 1980 wspierał strajk studencki na UW. W latach osiemdziesiątych uczestniczył w Tygodniach Kultury Chrześcijańskiej, prowadził nieformalne seminarium z literatury współczesnej dla studentów filologii polskiej UW. Od 1981 wchodził w skład Rady Naukowej IBL; w kadencjach 1981-87 jako zastępca przewodniczącego, w kadencji 1987-89 nie przyjął nominacji, od 1990 ponownie był członkiem Rady, w tym w 1990-2006 jako jej przewodniczący. Publikował w wydawanych poza cenzurą czasopismach tzw. drugiego obiegu, m.in. „Almanachu Humanistycznym” (1984-89; podpisany m.in. J.M.T.), „Kulturze Niezależnej” (1984-90; tu artykuły pod pseudonimem: G.M., J.M. Tomir, Erazm Łojewski), „Krytyce” (1985). W 1986 otrzymał nagrodę Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku. Artykuły, recenzje, wspomnienia, opowiadania i fragmenty utworów prozatorskich publikował m.in. w pismach: „Tygodnik Powszechny” (1988-90, 1993-94, 1996-2003, 2007, 2009; tu m.in. w 1999-2001 cykl Małe szkice), „Gazeta Wyborcza” (1990-2003, 2006, 2008-09, 2019), „Teksty Drugie” (od 1990; tu stała współpraca), „Dekada Literacka” (1991, 1997, 2002-03), „Tytuł” (1991-2000; tu cykl Małe szkice), „Kwartalnik Artystyczny” (1994-2003, 2007-2015; tu w 2000-03 i w 2013-17 cykl Małe szkice), „Przegląd Polityczny” (1995, 1998, 2001, 2003, 2006-07, 2010), „Akcent” (1996-99, 2003, 2007), „Pogranicza” (2007-08), „Odra” (2010-11), „Nauka” (2011), „Wielogłos” (2014), „Teatr” (2015), „Tekstualia” (2015), „Konteksty” (2016), „Kwartalnik Historyczny” (2016), „Kamerton” (2017), „Czytanie Literatury” (2017). W 1991 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie, a później członkiem czynnym. W 1992 otrzymał nagrodę im. J. Strzeleckiego, przyznaną przez Polski PEN Club. W 1994 objął funkcję zastępcy redaktora naczelnego „Pamiętnika Literackiego”. W tymże roku został członkiem korespondentem PAN, a w 2004 członkiem rzeczywistym. Należał także do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Collegium Invisibile. Wchodził w skład rady redakcyjnej pisma „Polska 1944/45-1989”, wydawanego od 1995 przez Instytut Historii PAN. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych zaczął publikować prozę wspomnieniową. W 2004 zorganizował w IBL Zespół Literatura i Konteksty, którym kierował do 2007, także po przejściu na emeryturę w 2005. Otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (2000), Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (2001), Uniwersytetu Opolskiego (2003), Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy (2018). W 2002 został laureatem nagrody im. K. Wyki za twórczość krytycznoliteracką, w 2004 nagrody im. J.G. Herdera, przyznanej przez Fundację Alfreda Toepfera w Hamburgu za całość dorobku naukowego, w 2008 nagrody literackiej polskiego PEN Clubu im. J. Parandowskiego, w 2016 Łódzkiej Nagrody Literackiej im. J. Tuwima, przyznanej m.in. za „zaangażowanie w sprawy świata”. Wyróżniony odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”, odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007) oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013) za „wybitne zasługi w badaniu, dokumentowaniu i upamiętnianiu historii Marca' 68”. Zmarł 29 września 2023 w Konstancinie pod Warszawą.
Biogram ze słownika cyfrowego "Polscy pisarze i badacze literatury XX i XXI wieku".
Copyright © 2024 Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Projekt i wykonanie Kompan.pl