Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

• literatura nowołacińska powstająca w Polsce w XVII w.
• epigramatyka staropolska
• heraldyka i kompendia wiedzy w XVI i XVII wieku.

• Magdalena Piskała, Polski świat znaków. Studia o herbarzu Szymona Okolskiego, Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN, seria: "Studia Staropolskie. Series Nova", t. 47 (103), Warszawa 2017, s. 333.
• Magdalena Piskała, "Boże miłości" i "wstydliwe dowcipy". Studia nad epigramatyczną twórczością Macieja Kazimierza Sarbiewskiego i Alberta Inesa,  seria: "Studia Staropolskie. Series Nova", t. XXIII (LXXIX), Warszawa 2009. 

Edycje naukowe i przekłady

• Albert Ines,  Acroamata epigrammatica, wyd. i przeł. M. Piskała i D. Sutkowska, Biblioteka Pisarzy Staropolskich, t. 46, 2020; w otwartym dostępie edycja hipertekstowa >> 
• Albert Ines, Acroamata epigrammatica. Epigramaty miłe dla ucha, wyd. i przeł. M. Piskała i D. Sutkowska, Warszawa 2019, Biblioteka Pisarzy Staropolskich, t. 46.
• M. K. Sarbiewski, Epigrammatum liber. Księga epigramatów, wyd. i przeł. M. Piskała i D. Sutkowska,  "Biblioteka Pisarzy Staropolskich", t. 26, Warszawa 2003.

• Magdalena Piskała, Chorobotwórczą moc komet. O poszukiwaniu przyczyn morów w piśmiennictwie staropolskim, „Tematy i Konteksty” 11(16) 2021, s. 58–73.
• Magdalena Piskała, Astrology—Emblematics—Heraldry: On Comets, Moons and Stars in the Book of Arms by Szymon Okolski, “Terminus” 21 (2019), 31–51.
• Magdalena Piskała, Medycyna ze staropolskiego kalendarza, "Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki", 29 (2020), z. 2, s. 15–30.
• Magdalena Piskała,  Długie trwanie nowości. Rzecz o niektórych dawnych przekładach powstałych w kręgu polskich jezuitów, w: Sarmackie theatrum VIII. W poszukiwaniu nowości, red. M. Barłowska, M. Walińska, Wydawnictwo UŚ, Katowice 2020, s. 181–197, w otwartym dostępie >>
• Magdalena Piskała,  lIe centurii zawierają "Acroamata epigrammatica" Alberta Inesa? O problemach związanych z edycją zbioru, w: "Studia Classica et Neolatina“ XVI: Wydobyć znowu na światło dnia, red. Zofia Głombiowska, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego,  Gdańsk 2018, s. 79–94.
• Magdalena Piskała, Szymona Okolskiego inspiracje epigramatyką, czyli o wpływie drobnych utworów poetyckich na staropolską heraldykę na przykładzie "Orbis Polonus", w: Inwencja i inspiracja w kulturze wczesnonowożytnej, red. B. Niebelska-Rajca, Maciej Pieczyński, Wydawnictwo KUL, Lublin 2018, s. 193–204.
• Magdalena Piskała,  Maledicentia i herby. Funkcja, znaczenie i granice złośliwości w praktyce retorycznej dawnych tekstów heraldycznych, w: Normy komunikacji: między retoryką a językiem, red. J. Partyka, Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN, Warszawa 2017, s. 89–110.
• Magdalena Piskała, Iam auspicatum animal. Kilka słów o herbie Kochanowskich w kontekście dawnej symbolografii i heraldyki, w: Wiązanie sobótkowe. Studia o Janie Kochanowskim, red. E. Lasocińska, W Pawlak, Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN, "Studia Staropolskie, Series Nova", t. 43 (99), Warszawa 2016, s. 506–521.
• Magdalena Piskała, 2015, Astrologia – emblematyka – heraldyka. O kometach, księżycach i gwiazdach w herbarzu Szymona Okolskiego, "Terminus", t. 17, z. 1 (34), s. 39–59.
• Magdalena Piskała,  Herbarz (staropolski) jako gatunek literacki, "Teksty Drugie", 2015, nr 1 (151), s. 337–357.
• Magdalena Piskała,  Niektóre problemy związane z edycją heraldycznego dzieła Szymona Okolskiego, "Terminus", 2013, t. 15, z. 3 (28), s. 313–333.
• Magdalena Piskała, "Orbis Polonus" Szymona Okolskiego jako traktat moralny wobec kaznodziejstwa wieku XVII, "Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego", nowa seria, 2014 (XIII), s. 161–169.
• Magdalena Piskała, Nimis poeta. Obraz grafomana w dawnej epigramatyce, "Śląskie Studia Polonistyczne" 2013, 2 (4), s. 175–190.
• Magdalena Piskała, Obraz przyjaźni w herbarzu Szymona Okolskiego, w: Przyjaźń w kulturze staropolskiej, red. A. Czechowicz, M. Trębska, Wydawnictwo KUL, Lublin 2013, s. 167–178.
• Magdalena Piskała, Z pogranicza literatury i kalendarza. Epigramatyczna twórczość Stanisława Niewieskiego na tle drobnych utworów i innych dodatków literackich zamieszczanych w kalendarzach w drugiej połowie XVII wieku, w: Kalendarze staropolskie, red. I. Dacka-Górzyńska, J. Partyka, Wydawnictwo DiG, Warszawa 2013, s. 87–100.
• Magdalena Piskała, Chronograms in the Poetry of Maurycy Kiełkowski and Other Poets of the Saxon Period in Poland, w: Poesis Artificiosa. Between Theory and Practice, eds A. Borysowska, B. Waźbińska-Milewska, Frankfurt am Main 2013, Neo-Latin Studies. Neulateinischen Studien, vol. 2, s. 153–167.
• Magdalena Piskała,  Arma salutis, czyli o właściwym przeznaczeniu herbowego oręża w heraldycznym dziele Szymona Okolskiego, w: Wojny, bitwy i potyczki w kulturze staropolskiej, red. W. Pawlak, M. Piskała, "Studia Staropolskie. Series Nova", t. 30, Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich, Warszawa 2011, s. 344–356.
• Magdalena Piskała, Szlachecki portret rodzinny, czyli o prywatności na użytek publiczny na przykładzie literatury heraldycznej i kazań pogrzebowych w dawnej Polsce, "Barok. Historia-Literatura-Sztuka" XVIII/2(36) 2011, s. 43–58.
• Magdalena Piskała, Filologiczna edukacja i szkolnictwo humanistyczne w XVI i XVII wieku w Polsce, w: Humanizm i filologia, red. A. Karpiński, "Humanizm polski. Syntezy", t. 7, Wydawnictwo Neriton, Warszawa 2011, s. 233–277.
• Magdalena Piskała, Boże Miłości i wstydliwe dowcipy. Studia nad epigramatyczną twórczością Macieja Kazimierza Sarbiewskiego i Alberta Inesa, "Studia Staropolskie. Series Nova", t. 23 (79), Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN, Warszawa 2009.
• Magdalena Piskała,  Kilka uwag o "Epigramatach polskich" Wespazjana Kochowskiego. Przyczynek do recepcji Acroamatum epigrammaticorum centuriae VII Alberta Inesa, "Roczniki Humanistyczne", t. 56 (2008), s. 153–166.
• Magdalena Piskała, Autotematyczne epigramaty Alberta Inesa na tle tradycji europejskiej, w: Scripta manent. Świadomość twórcza pisarzy epok dawnych, red. Jacek Głażewski, Marta M. Kacprzak, Wydawnictwo Wydziału Polonistyki UW, seria "Seminaria Staropolskie", t. 2, Warszawa 2007, s. 95–135.
• Magdalena Piskała, Między teorią a praktyką – o koncepcie w epigramatycznej twórczości Macieja Kazimierza Sarbiewskiego, w: Koncept w kulturze staropolskiej, pod. red. L. Ślęk, A. Karpińskiego, W. Pawlaka, Wydawnictwo KUL, Lublin 2005, s. 61–76.
• Magdalena Piskała, Epigramatyczna twórczość Alberta Inesa i jej klasyczne wzory, "Barok. Historia – Literatura – Sztuka" X/1 (19) 2003, s. 71–90.
• Magdalena Piskała, "Epigrammatum liber unus" Macieja Kazimierza Sarbiewskiego a emblematyka, "Barok. Historia – Literatura – Sztuka" X/2 (20) 2003, s. 33–49.

Redakcje naukowe

• Magdalena Piskała [we współpracy w Wiesławem Pawlakiem], 2011, Wojny, bitwy i potyczki w kulturze staropolskiej, red. W. Pawlak i M. Piskała, "Studia Staropolskie. Series Nova", t. 30 (86), Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN, Warszawa

Udział w konferencjach i wygłoszone referaty

• Maledicentia i herby. Funkcja, znaczenie i granice złośliwości w praktyce retorycznej dawnych tekstów heraldycznych -referat wygłoszony na konferencji: Retoryka i normy komunikacji, Warszawa 24-25 listopada 2014 (organizatorzy: Polskie Towarzystwo Retoryczne i IBL PAN)
• "Orbis Polonus" Szymona Okolskiego jako traktat moralny wobec kaznodziejstwa wieku XVII - referat wygłoszony na konferencji: Herb i heraldyka w kulturze staropolskiej, Warszawa 12-13 kwietnia 2013, konferencja organizowana przez Polskie Towarzystwo Heraldyczne, IBL, przy współudziale IFK UW oraz W"AL" UW.
• O starości we fragmentach. Kilka słów o popularnych florilegiach XVI i XVII wieku na przykładzie hasła "Senectus" - referat wygłoszony na:  Spotkania staropolskie, Pracownia Literatury Renesansu i Baroku IBL PAN, Warszawa 30 września 2013.

• członek Stowarzyszenia "Pro Cultura Litteraria"
• sekretarz redakcji serii wydawniczej "Studia Staropolskie. Series Nova"

Działalność ekspercka w przewodach akademickich

• Magdalena Piskała, recenzent w procesie habilitacyjnym dr Agaty Łuki (Katolicki Uniwersytet Lubelski)
• Magdalena Piskała, członek komisji habilitacyjnej dra Radosława Rusnaka (Uniwersytet Warszawski)