Ośrodek Studiów Kulturowych i literackich IBL PAN zaprasza 17 kwietnia (środa) o godzinie 11 w Sali 144 Pałacu Staszica (Nowy Świat 72) na seminarium otwarte
„Teorie ugruntowane w uwarunkowaniach socjalistycznej Polski - po co do nich wracać i jak je wynaleźć na nowo?”
Seminarium będzie dotyczyło dwóch koncepcji teoretyczno-badawczych stworzonych w PRL-u i wyrastających z uwarunkowań państwowego socjalizmu. Kultura artystyczna była obiegowym pojęciem należącym do leksykonu estetyki, historii sztuki i socjologii sztuki. W latach 70. i 80. poddano je teoretycznemu opracowaniu w środowisku badaczy i badaczek związanych z tzw. szkołą poznańską oraz Instytutem Kultury działającym przy Ministerstwie Kultury i Sztuki. Przestrzenny układ kultury to z kolei idea zaproponowana w latach 60. przez Aleksandra Wallisa i wykorzystywana jako rama badań empirycznych prowadzonych przez niego do początku lat 80.
Oba lokalne modele epistemiczne stanowią cenne, lecz zapoznane potencjalności, niewykorzystane w pełni i porzucone sposoby konceptualizacji badań, dlatego warto je dziś odzyskać i wynaleźć na nowo. Szczególne przydatne mogą być w badaniach zjawiska, które rozwijało się równolegle z nimi i było osadzone w tym samych uwarunkowaniach: neoawangardy lat 70., jej kultury i geografii artystycznej oraz ruchliwości przestrzennej.
Naszym gościem będzie dr Tomasz Załuski, który jest historykiem sztuki i filozofem, pracuje w Katedrze Badań Kulturowych Uniwersytetu Łódzkiego i w Akademii Sztuk Pięknych im. W. Strzemińskiego w Łodzi. Jego badania skupiają się na XX-wiecznych i współczesnych praktykach artystycznych w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej, rozpatrywanych w kontekstach kulturowych, ekonomicznych, społecznych i politycznych. W szerszych ramach historii społeczno-kulturowej osadza szczegółowe analizy materialnych uwarunkowań produkcji i dystrybucji artystycznej; historii wystaw, instytucji i infrastruktur sztuki; polityk kulturalnych i artystycznej samoorganizacji; praktyk dokumentacyjnych, archiwistycznych i historyzacyjnych; translokalnych oraz transnarodowych sieci kontaktów i współpracy.
Jako autor, redaktor i współredaktor opublikował między innymi książki: “Modernizm artystyczny i powtórzenie. Próba reinterpretacji” (2008), “Sztuki w przestrzeni transmedialnej” (2010), “Skuteczność sztuki” (2014), “Socrealizmy i modernizacje” (2017), “Wideo w sztukach wizualnych” (2018), “Galeria Wschodnia. Dokumenty 1984-2017/Documents 1984-2017” (2019), “Marian Wimmer. Przestrzeń jako tworzywo sztuki” (2021).
Obecnie wspólnie z Magdaleną Saryusz-Wolską kieruje projektem badawczym „Infrastruktury pamięci”, skupiając się na uwarunkowaniach produkcji współczesnych wystaw sztuki odnoszących się do relacji polsko-niemieckich w kontekście historii II wojny światowej, Holokaustu i powojennych przymusowych wysiedleń powojennych. Pracuje też nad rozprawą habilitacyjną o roboczym tytule „Działania KwieKulik. Neoawangarda w uwarunkowaniach socjalistycznej Polski”.
W seminarium można również uczestniczyć online, po link do spotkania i związane z nim materiały proszę pisać na adres: