| Okres realizacji: | 06.04.2023 – 06.04.2026 |
| Źródło finansowania: |
Projekt dofinansowany ze środków budżetu państwa, przyznanych przez Ministra Nauki w ramach Programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” (numer projektu: NPRH/DN/SP/495736/2021/10) |
| Kierownik projektu: |
dr Maciej Maryl |
| Budżet projektu |
Budżet projektu: 1 315 730,00 PLN
|
|
|
|
Opis projektu:
Przedmiotem projektu jest kompleksowa dokumentacja w formie bibliograficznej bazy danych, katalogu źródeł oraz archiwum szczególnie istotnego, bo nietrwałego i zaniedbanego dziedzictwa narodowego: polskiej literackiej, teatralnej i filmowej internetowej kultury cyfrowej.
Celem projektu jest uzupełnienie “Polskiej Bibliografii Literackiej” - tworzonej nieprzerwanie od r. 1948 przez Instytut Badań Literackich PAN - o nierejestrowane tam dane dotyczące kultury cyfrowej, co pozwoli na prowadzenie badań naukowych z ich użyciem oraz uchroni to efemeryczne dziedzictwo kulturowe przed zapomnieniem i zniknięciem.
Internetowa kultura cyfrowa jest integralną częścią kultury narodowej - składają się na nią różnorodne teksty kultury (Żółkiewski 1988) - twórcze i krytyczne - wytworzone w formie cyfrowej (born-digital) i funkcjonujące prymarnie w medium internetowym: w serwisach, portalach, czasopismach online, blogosferze, forach, a także na stronach internetowych czy w profilach społecznościowych instytucji i ludzi kultury.
Od końca XX wieku znaczenie internetowej kultury cyfrowej dla kultury narodowej stale rośnie, o czym świadczy zainteresowanie badawcze tym obszarem w różnych ośrodkach (zob. np. Kamińska 2011; "Teksty Drugie" nr 6/2012; Filiciak 2013; Radomski, Bomba 2013; Dąbrówka i in. 2016).
Niestety, brak systematycznej rejestracji i archiwizacji tych źródeł skazuje badania na prezentyzm, a kulturę narodową na amnezję ze względu na brak dostępu do tego dziedzictwa cyfrowego. Znane są liczne przypadki zaniku ważnych treści kulturalnych, a 20% cytowanych w tekstach naukowych zasobów internetowych staje się z czasem trwale niedostępnych [Klein i in. 2014], co utrudnia lub uniemożliwia prowadzenie badań nad kulturą cyfrową (Kozioł 2015; Dziewulska i in. 2015; Maryl 2016). Aby umożliwić prowadzenie takich badań w przyszłości, niezbędna jest zatem systematyczna rejestracja internetowej kultury cyfrowej (por. Siuda 2016; Jones 2001).