ul. Nowy Świat 72, 00-330 Warszawa
tel.:(22) 826-99-45, 6572-895
e-mail: sekretariat@ibl.waw.pl
Dyrektor Instytutu Badań Literackich PAN
dr hab. Grzegorz Marzec, prof. IBL PAN
Zastępca Dyrektora ds. Ogólnych i Wydawniczych
dr Dorota...
ul. Nowy Świat 72, 00-330 Warszawa
tel.:(22) 826-99-45, 6572-895
e-mail: sekretariat@ibl.waw.pl
Dyrektor Instytutu Badań Literackich PAN
dr hab. Grzegorz Marzec, prof. IBL PAN
Zastępca Dyrektora ds. Ogólnych i Wydawniczych
dr Dorota...
Miejsce obrad: Instytut Badań Literackich PAN, ul. Nowy Świat 72, sala 144
Instytut Badań Literackich działa od roku 1948 roku. To tutaj powstały najważniejsze serie historycznoliterackie: Historia literatury polskiej pod redakcją Kazimierza Wyki, Vademecum Polonisty pod redakcją Janusza Sławińskiego, a w nim seria s...
W dniu 1.08.2018 r. Biblioteka Instytutu Badań Literackich PAN rozpoczęła realizację trzyletniego projektu pn. Otwarte Zasoby w Repozytorium Cyfrowym Instytutów Naukowych (OZwRCIN) w ramach trzeciego konkursu Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa, oś II E-administracj...
Celem kursu jest przygotowanie uczestniczki i uczestników do samodzielnej realizacji projektów filmowych i audiowizualnych w oparciu o różne materiały archiwalne. Kurs ma za zadanie rozbudzić świadomość audiowizualną, poszerzyć kontakt z h...
Instytut Badań Literackich PAN ogłasza otwarty konkurs na przyjęcie pracownika naukowego (adiunkta) w Pracowni Literatury Oświecenia. Pełny tekst ogłoszenia i zarządzenie znajdują się w poniższych linkach.
>> Zarządzenie Dyrektora IBL PAN
Zapraszamy na trzy spotkania dotyczące projektu PALOMERA (Policy Alignment of Open Access Monographs in the European Research Area) współorganizowane przez IBL PAN dla wydawców, bibliotekarzy i dostawców infrastruktury. Cykl wydarzeń rozpocznie się już w przyszłym tygodniu.
Każde spotkanie będzie prowadzone online przez OABN (Open Access Books Network) i można się na nie zapisać bezpłatnie.
W linku szczegółowe informacje wraz z linkami do rejestracji: plik w formacie PDF
Szkoła Doktorska Anthropos IPAN zaprasza na studia 2023/2024. Więcej informacji w poniższych linkach:
>> Ogłoszenie rekrutacyjne na rok akademicki 2023/24
>> Dzień otwarty i harmonogram rekrutacji 2023/24
>> Recruitment for the academic year 2023/2024 (wersja angielska)
Badanie przyszłości to nowe pole zainteresowań antropologii. Książka Rebeki Bryant i Daniela M. Knighta The Antropology of the Future (2019) przynosi studium futurystycznych "orientacji" czynnych w opisywaniu i diagnozowaniu teraźniejszości. Autorzy analizują sześć - ich zdaniem - głównych nastawień wobec przyszłości, które kryptonimują w książce jako antycypowanie, oczekiwanie, spekulację, potencjalność, nadzieję i przeznaczenie. Reprezentują one sposoby w jakie przyszłość może wpływać na naszą teraźniejszość, a w podejściu badawczym oznaczają opowiedzenie się za antropologią, która w pełniejszy sposób uwzględnia sprawcze teleologie działania. Z kolei tekst Dipesha Chakrabarty’ego „Planetarne przebłyski” będący wprowadzeniem do jego książki The Climate of History in a Planetary Age (2021) wydaje się aplikacją „futurystycznie” zorientowanej antropologii.
Do lektury:
Z książki R. Bryant, D.M.Knight, The Anthropology of the Future, “Introduction: The Future of The Future Anthropology”” (s.1-21), roz.1 “Anticipation” (s.21-49) I “Conclusion: The Future as Method”(s.192-202).
Dipesh Chakrabarty, „Planetarne przebłyski”, Teksty Drugie 2021 nr 2, s.174-203
Po teksty proszę się zgłaszać pisząc na adres: marek.marzales@gmail.com
Instytut Badań Literackich PAN ogłasza otwarty konkurs na pracownika naukowego w Zespole Europeistyki Literackiej.
Treść komunikatu w załączonym pliku PDF: Zob. link.
Zespół Archiwum Kobiet zaprasza na seminarium 26 kwietnia o godzinie 18-tej, na którym będziemy rozmawiać o niedawno wydanej książce Aleksandry Kubiak Zrobię serce.
Rozmowę poprowadzi Anna Łazar.
Jako lekturę do seminarium proponujemy z książki tekst Pawła Dybla oraz poemat Aleksandry Kubiak Zrobię Serce.
Link do seminarium i książki udostępnionej na dysku przekażemy w odpowiedzi na prośbę wysłaną na adres archiwumkobiet@ibl.waw.pl, wysłaną najpóźniej do godziny 12-tej w dniu seminarium.
Kilka słów o książce i artystce:
Książka Aleksandry Kubiak Zrobię serce, pod redakcją Anny Łazar, została wydana przez BWA Zielona Góra we współpracy z Narodową Galerią Sztuki Zachęta oraz Instytutem Sztuk Wizualnych Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Aleksandra Kubiak przez ostatnią dekadę, a temu okresowi poświęcona jest książka, zajmowała się w polu sztuki refleksją nad swoją traumą. Nie ulega ani heroizacji, ani byciu ofiarą, używa obecnych w kulturze tropów na własnych zasadach, na przykład podnosi z martwych własną matkę. Jej głównym medium są działania performatywne, filmy, ale także tekst, zdjęcia i obiekty.
Strona artystki: http://aleksandrakubiak.com/
Książka mieści teksty poświęcone indywidualnej twórczości Aleksandry Kubiak autorstwa Anny Łazar, Marty Gendery, Marka Wasilewskiego, Marty Miś i Pawła Dybla; rozmowę z artystką przeprowadzoną przez Karola Sienkiewicza i poemat Aleksandry Kubiak, który nadał tytuł całej książce, a także szczegółowe kalendarium jej twórczości od roku 2011 oraz obfitą dokumentację fotograficzną.
Aleksandra Kubiak (ur. 1978 w Lubaniu) artystka wizualna, autorka performansów, filmów, form przestrzennych. W swych działaniach bada społeczną skuteczność sztuki. W latach 2001–2013 roku współtworzyła z Karoliną Wiktor Grupę Sędzia Główny. W 2010 roku Kubiak wznowiła działalność indywidualną, realizując film „Dolce Vita” (2011). Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP. Z Grupą Sędzia Główny była nominowana do Paszportów Polityki (2011) i Spojrzeń (2007); artystki zostały laureatkami Międzynarodowego Konkursu Performance w Trento we Włoszech (2007) oraz Nagrody TVP Kultura (2005). Indywidualne prace Kubiak oraz Grupy Sędzia Główny były prezentowane w najważniejszych galeriach i muzeach w Polsce i na świecie. Znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego w Warszawie, Narodowej Galerii Sztuki Zachęta, Muzeum Sztuki w Łodzi, Fundacji Signum w Poznaniu oraz w wielu depozytach i kolekcjach prywatnych.
Od 2014 roku Aleksandra Kubiak pracuje nad autobiograficznym cyklem dzieł, w którym łączy często trudne, rodzinne doświadczenia z eksperymentem na polu działań filmowych, na styku performansu, filmu dokumentalnego i teatru. Pracuje z aktorami, jest autorką scenariuszy, pisze teksty, reżyseruje. W cyklu powstały m.in. filmy „Śliczna jesteś, Laleczko” z aktorką Elżbietą Lisowską-Kopeć, „Mięso słonia” z Moniką Buchowiec, aktorką Teatru Nowego im. Kazimierza Dejmka w Łodzi, „Żyj, głuptasie!" z Arturem Belingiem. W 2016 roku Kubiak obroniła stopień doktora sztuki pod kierunkiem prof. Izabelli Gustowskiej, we współpracy z prof. Markiem Wasilewskim, na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Od 2017 pracuje w Instytucie Sztuk Wizualnych na Uniwersytecie Zielonogórskim. Kubiak mieszka w Zielonej Górze, gdzie współpracuje z Fundacją Salony oraz Galerią BWA.
Zapraszamy do udziału w trzeciej edycji seminarium naukowego "Polski marksizm". Tytuł tegorocznego spotkania to "Archeologie i retrospekcje". Seminarium odbędzie się w trybie online w dn. 25 kwietnia (wtorek), start o godzinie 15.00: Zob. link
Aby otrzymać link do spotkania, wystarczy przesłać swoje zgłoszenie na adres organizatorów:
polski.marksizm@gmail.com
29 kwietnia odbędzie się szkolenie online dla nauczycieli języka polskiego jako obcego organizowane przez Instytut Badań Literackich PAN oraz Katedrę Języków Słowiańskich Uniwersytetu Przykarpackiego. Warsztaty poprowadzą Agata Roćko i Marlena Olechowska.
Więcej szczegółów w linku do wydarzenia na Facebooku: Zob. link.
Serdecznie zapraszamy 26 kwietnia o godzinie 11.00 na seminarium otwarte Ośrodka Studiów Kulturowych i Literackich nad Komunizmem IBL PAN. Gościem będzie dr Anna Dobrowolska, która wygłosi referat: Seks, komunizm i kasety wideo. Rewolucje seksualne w PRL.
Spotkanie odbędzie się w sali 144 Pałacu Staszica (Nowy Świat 72) w trybie hybrydowym. Po link do spotkania prosimy pisać na adres: katarzyna.chmielewska@ibl.waw.pl
Czy w PRL miała miejsce rewolucja seksualna? W popularnych publikacjach na temat obyczajów w powojennej Polsce dominują dwie perspektywy. Jedna przedstawia Polskę Ludową jako przestrzeń aseksualną. Jak twierdzi wielu komentatorów, przed 1989 rokiem nie dyskutowano o seksualności, a stosunek państwa do tej sfery życia naznaczony był pruderią i konserwatyzmem. Druga narracja, choć dostrzega pewne przemiany obyczajowe takie jak rozwój ruchu naturystycznego czy wybuch erotyki w kinie lat 80., traktuje je jako zabawne ciekawostki z kategorii „absurdy PRL”, rzadko przyglądając się ich szerszemu kontekstowi społecznemu i kulturowemu. Seks w PRL był więc albo szary, albo przaśny i niepoważny. Brakuje miejsca na dostrzeżenie skali przemian obyczajowych, jakie zaszły w Polsce między 1945 a 1989 rokiem.
W projekcie książki Sex, Communism, and Videotapes. Polish Sexual Revolutions, 1956-1989 medialne dyskusje nad striptizem, aktem kobiecym czy antykoncepcją stanowią punkt wyjścia do przyjrzenia się próbom zdefiniowania socjalistycznych wizji seksualnej nowoczesności i umieszczenia Polski na mapie globalnej rewolucji seksualnej. Analiza zmian stosunek państwa i cenzury do pornografii pozwala prześledzić proces jej stopniowej normalizacji w późnym PRL. Przyjrzenie się oddolnemu aktywizmowi w ruchu naturystycznym i gejowskim stanowi pretekst do refleksji nad rolą obywateli w kształtowaniu socjalistycznej seksualności i nad ograniczeniami wpisanymi w projekt socjalistycznej seksualnej nowoczesności. Zamiast jednej, hegemonicznej rewolucji seksualnej proponuję dostrzec ich mnogość i płynność, a także obecność wielu społecznych aktorów zaangażowanych w negocjowanie ram seksualnej modernizacji w PRL.
Dr Anna Dobrowolska — historyczka seksualności, badaczka PRL. W 2021 roku obroniła na Uniwersytecie Oksfordzkim doktorat poświęcony rewolucji seksualnej w PRL. Obecnie pracuje nad monografią roboczo zatytułowaną Sex, Communism, and Videotapes. Polish Sexual Revolutions, 1956-1989. Realizuje stypendium postdoktorskie na EUI we Florencji i w Instytucie Studiów Międzynarodowych (IHEID) we Genewie. Laureatka Diamentowego Grantu MNiSW na badania nad przemianami obyczajowości w powojennej Polsce. Autorka książki „Zawodowe dziewczyny. Prostytucja i praca seksualna w PRL” (Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2020) nominowanej do nagrody Genderowej Książki Roku 2020. Na Instagramie prowadzi profil @historieintymne.
Serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie w ramach seminarium "Nowe języki antropologii", które odbędzie się 27 kwietnia o godz. 17.00 w sali nr 144 w Pałacu Staszica. Spotkanie Antropologia koloru poprowadzi Paweł Mościcki. Lektura (fragmenty: Michael Taussig, What Color Is the Sacred?) zostanie udostępniona chętnym, którzy napiszą na adres: antropologiawspolczesnosci@gmail.com
Poniżej krótki wstęp do spotkania.
Kolor należy do tych rzeczy, które wydają się oczywiste, dopóki nie zaczniemy się nad nimi poważnie zastanawiać. Bo czym właściwie jest kolor? Substancją zawartą w rzeczach czy tylko zabarwieniem naszej percepcji? Atrybutem rzeczy czy żywiołem, w którym znajdują one swoją wyjątkowość? Czy można mówić o kolorach w ogóle bez uwzględnienia historii ich wytwarzania oraz tego, że dzieci postrzegają je zupełnie inaczej niż dorośli? Michael Taussig napisał książkę, w której postanowił odejść od pozytywistycznego rozumienia koloru i zająć się jego magią. Zagląda przy tym pod podszewkę zachodniej kultury, która skolonizowała barwy narzucając niewolniczy tryb ekstrakcji pigmentów z zamorskich kolonii, a następnie podporządkowując postrzeganie kolorów schematom naukowym i kulturowym hierarchiom. Dlatego jego książka jest zarówno rygorystyczną refleksją nad szeroką gamą problemów związanych z antropologicznym sensem doświadczania barw jak i dziełem pisarskim, w którym Walter Benjamin odbywa kolorystyczne spacery z Williamem Burroughsem, a europejscy antropolodzy (jak Bronisław Malinowski) dyskutują na równi z własnym kolonialnym dziedzictwem i z wykorzystaniem barw w cyklu powieściowym Marcela Prousta. Taussig oferuje po prostu nowe spojrzenie na świat poprzez kolory – w całej jego i ich złożoności.
Lektura: Michael Taussig, What Color Is the Sacred? (s. 1-26; 40-62; 141-159; 243-253).
Copyright © 2024 Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Projekt i wykonanie Kompan.pl