Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. dr hab. Marii Janion. Odeszła Badaczka, której biografię i postawę określiła niezłomna wierność wobec najwyższych standardów postępowania uczonego, miar etycznych i wartości duchowych.
Przez wiele lat Pani Profesor była związana formalnie z  Wydziałem Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, kształcąc i promując wielu magistrów. Ten niezmiernie szeroki wkład w powojenny rozwój warszawskiej polonistyki środowisko naszego Wydziału niezmiennie przechowuje we wdzięcznej pamięci i traktuje jako rodzaj ważnego zobowiązania.
Ale związki Pani Profesor z naszym środowiskiem miały charakter nie tylko instytucjonalny i dydaktyczny. Twórczość naukowa Pani Profesor promieniowała przecież na całą powojenną humanistykę polską, której częścią była warszawska polonistyka. Przez siedem dekad swoimi książkami Pani Profesor formowała kolejne pokolenia wrażliwych humanistów, udowadniając, że zajmowanie się literaturą to zadanie  nieustannego konfrontowania przeszłości ze współczesnością. W książkach tych rozpoznawała źródła narodowych mitów, wskazując na ich wspólnotową moc, ale także — na niebezpieczeństwo trwania w ich zamkniętych ramach. Z ogromną wiedzą historyka kultury oraz nie mniejszą odwagą prawdziwego humanisty analizowała to, co ukryte w narracjach Polaków o sobie samych, patrząc na rodzimą historię z perspektywy wielkich pytań ludzkiej egzystencji. Będzie nam brakować jej wrażliwości i czujności.
Składając kondolencje Instytutowi Badań Literackich  w imieniu społeczności Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, łączymy się z Państwem w poczuciu niepowetowanej straty.
Prof. dr hab. Ewa Paczoska
Dyrektor Instytutu Literatury Polskiej
Wydział Polonistyki UW