WYDAWNICTWO INSTYTUTU BADAŃ LITERACKICH PAN
BIBLIOTEKA UNIWERSYTECKA W WARSZAWIE
I
INSTYTUT BADAŃ INTERDYSCYPLINARNYCH „ARTES LIBERALES”
serdecznie zapraszają na debatę:
KSIĄŻKA JAKO ZNAK PAMIĘCI
Pretekst do rozważań stanowi najnowsza publikacja Wydawnictwa IBL PAN
Libris satiari nequeo/Oto ksiąg jestem niesyty,
zadedykowana pamięci Ewy J. Głębickiej.
Spotkanie odbędzie się 28 II 2011 r. o godz. 1800
w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie w sali 316 (III piętro)
ul. Dobra 56/66
O książce jako znaku pamięci oraz o zmarłej w 2008 roku Ewie Głębickiej rozmawiać będą Jej przyjaciele i znajomi: Ewa Kobierska-Maciuszko – dyrektor BUW, prof. dr hab. Jerzy Axer, dyrektor IBI AL, prof. dr hab. Piotr Wilczek IBI AL, prof. UW Paweł Stępień IBI AL, dr Magdalena Kinga Górska IBL PAN, dr hab. Jacek Wójcicki IBL PAN, prof. UW Joanna Partyka IBI AL, IBL PAN oraz Bella Szwarcman-Czarnota z dwumiesięcznika „Midrasz”.
Prowadzenie: redaktor Miłka Skalska.
Książka Libris satiari nequeo jest pracą zbiorową pod redakcją naukową prof. Joanny Partyki i Ariadny Masłowskiej-Nowak. „Oto ksiąg jestem niesyty…” – tak Petrarka wyłożył przyjacielowi Giovanniemu Anchiseo stan swojej duszy w jednym z łacińskich listów (Epistolae at fimiliares 3,18,2). Najnowsza publikacja Wydawnictwa IBL PAN oddaje ów ‘stan nienasycenia się księgami’, który cechował zmarłą przedwcześnie w 2008 roku dr hab. Ewę Jolantę Głębicką – wybitnego filologa-neolatynistę, historyka literatury staropolskiej, doskonałego edytora i tłumacza. Należy wymienić także inne dziedziny wiedzy, którymi pasjonowała się Ewa Głębicka: filozofię, dzieje myśli europejskiej, filologię klasyczną, dzieje Francji i Włoch, historię sztuki. Ten rozległy zakres zainteresowań charakteryzował Jej postawę badawczą. Swoje pasje realizowała pracując prawie całe życie w Instytucie Badań Literackich PAN, najpierw w pracowni Historii Literatury Staropolskiej, później w Pracowni Historii Literatury Renesansu i Baroku. Pozostawiła po sobie cenny dorobek naukowy: dwie książki – Łacińska poezja Franciszka Dionizego Kniaźnina (Wrocław 1993), Szymon Szymonowic. Poeta Latinus (Warszawa 2001); trzy poważne edycje – Francisci Dionysii Kniaźnin Carmina, edidit, apparatu critico annotationibusque instruxit Ewa Jolanta Głębicka (Wratislaviae 1994), Andrzej Maksymilian Fredro, Monita politico-moralia. Przestrogi polityczno-obyczajowe oraz Icon ingeniorum. Wizerunek umysłów i charakterów (Warszawa1999), Szymon Starowolski, De claris oratoribus Sarmatiae. O znakomitych mówcach Sarmacji (Warszawa 2002); hasła słownikowe, m.in. do „Polskiego Słownika Biograficznego”oraz do Słownika literatury polskiego oświecenia (hasło: Poezja nowołacińska); wiele rozpraw publikowanych w liczących się periodykach, m.in. w „Ricerche Slavistiche”, w „Baroku”, „Wieku Oświecenia”, „Odrodzeniu i Reformacji w Polsce”; liczne artykuły w książkach zbiorowych (także opublikowanych za granicą) oraz recenzje, m.in. do „Pamiętnika Literackiego”.
Na tom Libris satiari nequeo/Oto ksiąg jestem niesyty poświęcony Jej pamięci składają się artykuły napisane przez przyjaciół, kolegów i współpracowników, w szczególny sposób powiązane z prowadzonymi przez Ewę Głębicką badaniami z zakresu szeroko pojętej humanistyki.