Niniejszy tom zawiera listy do Julii Baranowskiej, nauczycielki przez wiele lat kierującej własną pensją dla dziewcząt, pisane w latach 1853-1876, po raz pierwszy w całości wydane z rękopisów znajdujących się w Bibliotece Jagiellońskiej. Jest to najobszerniejszy z zachowanych zbiór autografów Żmichowskiej. Listy te wypełniają lukę w dotychczasowej wiedzy o znanej i cenionej pisarce, intelektualistce czasu przełomu romantyzmu i pozytywizmu, społecznie zaangażowanej i niezwykle czynnej konspiratorce, czułej siostrze, ciotce i babce, skupiającej wokół siebie duży krąg przyjaciół. Obrazują przede wszystkim pedagogiczno-dydaktyczne zainteresowania Narcyzy.
Żmichowska nie tylko uczyła, pisała i wydawała podręczniki, ale również planowała otwarcie własnej pensji, dla której opracowała szczegółowy program uwzględniający również osiągnięcia zagraniczne w tej dziedzinie. Rezultaty tych przemyśleń to właśnie Rozmowy z Julią.