Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Celem pracy był wszechstronny opis polskich wierszy określanych jako haiku bądź wyraźnie odwołujących się do japońskiego pierwowzoru, uwzględniający zagadnienia z zakresu historii literatury, poetyki i komparatystyki kulturowej. Część pracy została poświęcona charakterystyce klasycznych japońskich haiku, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień wizualności i związków ze sztukami wizualnymi (intersemiotyczność haiku, antropologia literacka), a także zjawiska popularyzacji haiku na Zachodzie. Omówione zostały między innymi nawiązania do formy haiku w poezji M. Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, A. Sterna, S. Grochowiaka, J. Kornhausera. Istotnym tłem komparatystycznym było funkcjonowanie haiku w innych literaturach Zachodu, zwłaszcza w kręgu literatury anglo-amerykańskiej (np. E. Pound).